3 اصل بسیار مهم در بازی با کودکان

بازی جدی‌ترین کار و فعالیت دوران کودکی است. به‌ عبارت‌ دیگر بزرگ‌ترین کلاس درسی برای کودکان بازی است. لذا بدون توجه به پیش نیاز ها و اصول بازی، نباید وارد بازی با کودک شد. برای اینکه یک فعالیت، بازی محسوب شود و مطلوب نیز باشد، نیازمند ویژگی‌های خاصی است:

1- هدفمند باشد؛

2- فکر یا جسم را درگیر کند؛

3- توسط فرد یا گروهی انجام شود؛

4- لذت‌آور باشد.

برای آغاز فعالیتی با این ویژگی‌ها نیازمند پیش‌نیازهایی هستیم تا بازی به‌عنوان یک کلاس درس برای کودکمان عمل کند.

1- محیط بازی مناسب:

محیطی که در آن کودک در حال بازی‌کردن است تا زمانی که منجر به آسیب نمیشود، نباید محدود باشد. به‌ عنوان‌ مثال برخی از والدین قالیچه یا پارچه‌ای را مشخص می‌کنند و اجازه بازی‌کردن در خارج از آن را به کودک نمی‌دهند درصورتی‌که کودک باید بتواند با ورود به محیط‌های مختلف با مسائل مختلفی روبرو شود در غیر این حالت تربیت محقق نمی‌شود.

2- اسباب‌بازی مناسب:

یکی از اصول بازی ، اسباب بازی می باشد. ویژگی اصلی اسباب‌بازی مناسب، ایجاد مسئله برای کودک است. به‌عبارت‌دیگر لزوماً اسباب‌بازی زیاد یا اسباب‌بازی‌های خاص و جذاب نمی‌تواند باعث رشد کودک بشود. بسیاری از والدین تا کنون تجربه کردهاند که علی‌رغم تهیه اسباب‌بازی‌های خاص و در تعداد بسیار زیاد اما باز هم کودکشان تمایل دارد تا با محیط طبیعی اطراف خود بازی کند و از آن لذت بیشتری می‌برد. به عنوان مثال کودک از طریق آب یا خاک بازی و جست و جو در طبیعت میتواند جهان پیرامون خود را کشف کرده و مهارت های حسی و ذهنی خود را پرورش دهد.

3- هم‌بازی مناسب:

اصولاً گرایش ذاتی انسان بر زوجیت و روحیه جمع‌گرایانه است و این مسئله دررابطه‌با کودک نیز صادق است. بسیاری از کودکان تا هنگامی که والدین با آن‌ها همراهی کنند، بازی را ادامه می‌دهند و به‌محض اینکه آن‌ها را رها می‌کنند، دست از بازی می‌کشند. این اتفاق به این دلیل است که کودک تمایل دارد که فعالیت‌های خود به‌خصوص بازی را به‌صورت جمعی انجام بدهد.