کودکان میبینند، یاد میگیرند!

قصد و نیت مربی در تربیت تأثیری ندارد. بخواهی یا نخواهی در ابعاد گوناگونِ وجودیِ شخصی که با او ارتباط برقرار کرده‌ای، اثر می‌گذاری. مثلا وقتی به بچه‌ات دروغ می‌گویی، قصد نمیکنی که دروغ گفتن را به او بیاموزی. ولی چه بخواهی چه نخواهی او یاد می‌گیرد، چه بسا دلت هم نمی‌خواهد، اما یاد می‌گیرد! عکس این مطلب هم درست است. بنابراین تعلیم، از تربیت جدا نیست.
حاج آقا مجتبی تهرانی. ادب الهی مبانی تربیت. صفحه 191